تحقیق و توسعه فعالیت منسجم و خلاقی است که برای افزایش دانش فنی و نیز استفاده از این دانش در نوآوری و طرح کاربردهای جدید انجام میشود. فرایند تحقیق و توسعه شامل شناسایی نیازها، پیدایش اندیشه، طراحی، تولید و معرفی یک محصول یا فناوری جدید است.
واحد تحقیق و توسعه شرکت کندوان پارس با تکیه بر نیروی متخصص و گروه مشاوران زبده‌ی خود، قابلیت تحلیل و ارائه‌ی راهکار مناسب برای موضوعات مرتبط با حوزه‌ی فعالیت شرکت را دارا بوده و توانایی اخذ انواع پروژه‌های تحقیقاتی و کاربردی در حوزه‌های کاری شرکت به خصوص موضوع فناوریها و مواد و مصالح نوین روسازی را دارد. همچنین این واحد سوابق ارزنده‌ای در ارائه مقالات علمی و برگزاری سمینارها و کارگاههای آموزشی دارد. وظایف اصلی واحد تحقیق و توسعه شرکت کندوان پارس به شرح ذیل است.
- انجام تحقیقات توسعهای و کاربردی
- مدیریت تولید مصالح پروژهها و کاهش هزینههای تولید
- توسعه محصولات تولیدی مبتنی بر معیارهای کیفی و کاربردی
- طراحی و تولید محصولات جدید با توجه به مزیتهای کاربردی آنها
- افزایش سهم مواد و منابع داخلی در تولید محصولات
- بهینهسازی فرایندها با تأکید بر ارتقاء سطح اتوماسیون اداری در پروژهها
- افزایش بهرهوری از طریق سنجش و ارتقاء عوامل تولید و اجرا
بخشی از فعالیتهای تحقیقاتی شرکت کندوان پارس در سالهای اخیر به موضوعات با محوریت توسعه محصولات و مدیریت تولید مصالح پروژهها اختصاص یافته است که به برخی از آنها اشاره میشود.
- آسفالتهای حفاظتی (میکروسرفیسینگ و چیپسیل
- آسفالت لایه نازک پلیمری
- آسفالت اصلاح شده پلیمری
- آسفالت مسلح الیافی
- آسفالت ماستیک درشتدانه SMA
- آسفالت نیمه گرم WMA
- بازیافت گرم و سرد کارخانهای و درجا
- بررسی مزايای کاربرد مصالح کوهی در آسفالت
- آسفالت مقاوم در برابر زیانهای رطوبتی
- انواع روشهای توليد آسفالت رنگی
- استفاده از ژئوسنتتیک و ژئوگرید در تثبیت لایهها و آسفالت
- تولید و اجرای بتن غلتکی، بتن خود تراکم و اليافی
مرور مختصری بر مزيت‌های استفاده از مصالح کوهی در آسفالت
برتری نسبی اسـتفاده از شـن و ماسه با منشأ کوهی به عنـوان جايـگزين مـصـالح رودخـانه‌ایدر آسـفالت، برای همـگان روشن است. تا آنـجا که در تمامی مراجع علمی، استفاده از مصالح کوهی در مواقعی که معادن سنگ کوهی وجود دارند توصيه شده است و در جایی که از نظر معادن سنگ کوهی غنی نيستند، اسـتفاده از مصالح رودخانهای منوط به تدارک تمهيدات ويژه برای حـصول بهشکستگی حداقل 90 درصد در دو جبهه و استفاده از فيلر آهکی و افـزودنی‌های خاص می‌باشد. تفاوت عمـلکرد مصـالح کوهی نسبت به مصالح رودخانهای در مخلوط آسفـالتی برگرفته از خصوصيات فيزیکی و شيميایی مصالح است.
شکستگی 100 درصد مصالح کوهی در تـمامی وجوه و جنس آهک دولومیتی آنها، نسبت به مصالح رودخانهای که عمدتاً منشأ سیلیسی دارند و يا مخلوطی ناهـمگن از مصالـح با جنس‌های متفاوت مثـل توف هسـتند، باعـث بهـبود خواص عملکردی و دوام مخلوط‌های آسفالتی می‌شوند.
برخی از ويژگی‌های آسفالت توليد شده با مصالح کوهی به شرح زير است:
- تغيير شکل دائمی کمتر و مقاومت شيارشدگی بالاتر
- مقاومت برشی و قدرت باربری بالاتر
- مقاومت بيشتر در برابر پديدهی عريان شدگی
- پايداری و دوام مخلوط آسفالتی و جلوگيری از گسترش ميکروترک‌ها
- جذب آب کمتر مصالح کوهی
- بهبود خواص قير مصرفی به دليل حضور فيلر آهکی
- عدم نياز به افزودنی‌های ضد عريان شدگی
- کاهش درصد قير بهينهی مخلوط آسفالتی
- عملکرد بهتر در استفاده از کاربردهای ويژه مانند آسفالت پليمری و SMA
- سازگاری بلند مدت با طرح اختلاط آسفالت به دليل جنس يکنواخت و همگن مصالح
- تطابق بيشتر با محيط زيست به دليل رنگ روشن‌ترآسفالت توليدی
- صرفه جویی اقتصادی دراز مدت
